Regelmatig krijg ik dieren met huidproblemen op het spreekuur. Soms hebben ze gelijkertijd ook last van de oren, en heb je aan één of beide kanten oorontsteking . Heel vaak ontstaan dit soort problemen vanuit allergieën of andere oorzaken en wordt het erger omdat de bacteriën en gisten van de huid voor ontstekingen zorgen. Deze infecties verbloemen soms de oorzaak omdat gedacht wordt dat de ontsteking zelf de oorzaak is. Lady, een labradoodle van 2 jaar had nu al voor de zoveelste keer oorontsteking.
De eigenaren behandelden dit iedere keer met oorzalf. Het hielp wel maar alleen tijdelijk en daarna kwam de oorontsteking weer terug. Daarnaast had ze soms jeuk aan de tenen. De baasjes dachten dat dit een beetje een zenuwtrekje was, maarja, ze zat toch eigenlijk wel erg vaak te likken aan haar voetjes. Tijdens het spreekuur bespraken we haar klachten en omdat zowel de eigenaar als ik het eigenlijk niet zag zitten om wederom alleen de symptomen te bestrijden besloten we het dit keer grondiger aan te pakken en de oorzaak te zoeken.
De eerste stap is dan naast symptomen bestrijding (dus toch de oorzalf), voedselallergieën uit te sluiten. Daarna kon ik eventueel bloed naar het laboratorium opsturen om uit te testen op allergieën. In het geval van Lady bleek de eerste stap al voldoende. Ze heeft hypoallergene voeding gekregen en sindsdien nooit meer huidklachten of last van de oren gehad. Ook viel het op dat ze sinds het nieuwe voer veel relaxter was en veel beter sliep. Haar voedselallergie speelde haar veel meer parten dan we eigenlijk wisten.
Nu is ze een gezonde, ontstekingsvrije, jeukvrije, blije labradoodle. Als je haar nu klachtenvrij ziet dartelen dan weet je als dierenarts weer waar je het allemaal voor doet.